Ludwik Maciąg urodził się w 1920 w Krakowie.

Po maturze aplikował do ASP w Warszawie i jak napisał: „wojna przedłużyła mi czas samouka”.

Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej Maciąg przeszedł do konspiracji gdzi ukończył podchorążówkę AK. Następnie działał w konnym zwiadzie AK oddziału partyzanckiego "Zenona" 34 P.P. Po wojnie jako żołnierz AK ukrywał się przed NKWD. Pracował jako leśniczy oraz masztalerz w Janowie Podlaskim.

Studia artystyczne rozpoczął w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a po pierwszym semestrze przeniósł się na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie otrzymał dyplom w 1951 ze specjalizacją grafika artystyczna. W latach 1950-1990 na macierzystej uczelni, na Wydziale Malarstwa był asystentem prof. Tadeusza Kulisiewicza, a bezpośrednio po dyplomie adiunktem w pracowni prof. Michała Byliny.

W latach 1969-1972 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa. Od 1987 był profesorem zwyczajnym ASP. Przez wiele lat pedagog macierzystej uczelni uprawiał malarstwo, grafikę użytkową, projektował tkaniny, znaczki pocztowe, plakaty.

Prace profesora Maciąga prezentowane były na licznych wystawach w Polsce i sztuki polskiej za granicą. Twórczość malarska profesora obejmowała tematykę: pejzaż polski, konie, tematyka wojenna i partyzancka będące osobistymi przeżyciam artysty.

W ramach grafiki użytkowej prof. Ludwik Maciąg projektował plakaty okolicznościowe, znaczki pocztowe np. serie: „Konie” i „Jazda polska”, a także był autorem wielu znanych ilustracji książkowych i gobelinów. Jego autorstwa są też polichromie w kościele rzymsko-katolickim pw. Wniebowzięcia NMP w Bodzanowie k/Płocka.

Jego twórczość malarska prezentowana była na szeregu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą m.in. w Anglii, Holandii, Danii, w Niemczech, w USA i Kanadzie. Poza tym uczestniczył w wystawach zbiorowych sztuki polskiej za granicą w wielu krajach Europy, w Chinach, Indiach i Iranie.

Prace prof. Ludwika Maciąga znajdują się w wielu muzeach m.in.: w Muzeum Narodowym i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej, w Bibliothèque Nationale w Paryżu, Galerii Folkestone i Cassel Galerie w Anglii oraz w zbiorach kolekcjonerów prywatnych w Polsce i USA.