Kiejstut Bereźnicki – studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, dyplom uzyskał w 1958 roku w pracowni profesora Stanisława Teisseyre’a. Od 1960 pracuje w PWSSP w Gdańsku (od 1996 nazwa uczelni: Akademia Sztuk Pięknych), gdzie od 1982 prowadzi pracownię dyplomową na Wydziale Malarstwa. Prorektor uczelni w latach 1981–1984. W 1984 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1994 roku tytuł profesora zwyczajnego.

Bierze udział w wystawach od 1959 roku, osiągając liczne sukcesy, m.in.: I nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Młodych, Sopot 1965, złoty medal na VI Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1968, nagrodę na III Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego Malarstwo, Sofia 1979 r. Brał także udział m.in. w III Biennale Młodzieży w Paryżu 1963 i VIII Biennale w Sao Paulo 1965, miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą. Nawiązuje do realizmu, a ponadto do dawnej sztuki o rodzimym gdańskim rodowodzie i wyrazie. Tworzy w tym nastroju archaiczne martwe natury, biesiady, sceny mitologiczne i alegorie, ale przede wszystkim hieratyczne portrety mieszczańskie, często podwójne i zbiorowe.

Został uwieczniony jako jeden z apostołów na obrazie „Ostatnia wieczerza” Macieja Świeszewskiego.